Op de nieuwjaarsreceptie van 900 jaar Kuurne mocht ik de mensen alles wensen wat ik maar wou…bij deze.
‘k ben beter in het schrijven dan in het zeggen.
Maar een 900 jarig bestaan, die vraag kon ik niet weerleggen.
Dat is een feestjaar en wat is een feestje zonder woorden,
zowel hier op sint Pieter, sint Katrien of langs de Leieboorden.
Poëzie is het nie, maar hier een klein gedichtje
als een feestelijk lichtje, bij deze start.
Want geef toe, Kuurne das iets heel apart.
Iets met koppig zijn, gebalk en soms geblaat.
Ge zijt van Kuurne, dus je weet hoe dat dat gaat.
Maar dan wordt, wat ooit verkeerd is gezegd,
aan den toog of op een kermis weer bijgelegd.
Dus, lieve ezels, dit is hét moment, hét jaar
om als Kuurnenaar te genieten van elkaar
en van alle activiteiten voor 900 jaar.
Want als het gaat over organiseren,
hoeft niemand Kuurne iets leren.
Wees erbij en jeundu voor twee,
een eeuwfeest, dat maak je maar één keer mee.
Terug naar vandaag beste mensen,
voor de traditionele nieuwjaarswensen.
Maar die zijn intussen allemaal al eens gegeven.
We zitten weeral midden in ‘t echte leven
en hebben meer praktische wensen vandoen
zoals:
Dit jaar geen drol aan uwe schoen.
Iedereen overal altijd op tijd
en wie dat wil een paar kilo kwijt.
Regelmatig een weekend met een brug
en altijd ne goeiendag terug.
Nooit vallende steken in uwen brei.
Aan de kassa, de rapste rij.
Een Ezelsbier op een Kuurns terras.
en geen papieren zakdoekjes in uw was.
Voila, dat is een begin,
Kuurne, 2023,
kzou zeggen, tijd voor een ezelspinte
Mo ca va, cava kan evengoed.
‘t is ‘t plezier dat er toe doet!
Santé!’