Kijk daar in de hoek, dat is van toen de kat klein was. En hier, ze was dan al oud en ziek. Dat bokaaltje uitjes dat je van hoog liet vallen. Wow zeg! En dat daar aan de zetel is van die ‘voedselvergiftiging’ van Staf. Ja, te straf uitgegaan natuurlijk.
Nee, we scrollen niet door foto’s. We bekijken onze gevlekte vloer. Ik denk dat de lage prijs al even hard in onze ogen scheen die dag in 2002 als die blinkende tegels zelf. “Indische kalksteen”, mevrouw. “Het is leisteen maar een beetje anders. Let op, het is wel iets teerder, je ziet al eens een vlek.” Wij, verblind: “ooh maar wij zijn zelf niet teer hoor, we vinden dat niet erg, dat hoort bij een natuursteen.”
Eerlijk? Er zijn ergere dingen. En jawel, ik vloek in verschillende talen bij weer een nieuwe kaart van een vreemd land aan mijn voeten, tot ze na een tijd deel van het geheel uitmaakt. Maar waar geen foto’s van bestaan hebben we toch maar mooi een levenslange afdruk. Sorry Staf. Je zogezegde voedselvergiftiging zal nog lang een issue blijven. Dat hoort bij een natuursteen.
Categorieën